Kamienie milowe w rozwoju mowy dziecka

Sprawne posługiwanie się językiem ojczystym jest podstawą sukcesów szkolnych, a następnie zawodowych.

Każde dziecko jest wyjątkowe, a jego rozwój psychofizyczny przebiega w indywidualnym tempie.

Poniżej został przedstawiony rozwój mowy czynnej i biernej od 2 do 6 roku życia.

2 – 3 rok życia

Słyszenie i rozumienie:

  • rozróżnia przeciwieństwa, „chodź – stój”, „nie ma – jest”; wykonuje złożone instrukcje: „weź misia i chodź do mamy”; wskazuje części ciała.

Mowa:

  • nazywa większość przedmiotów z najbliższego otoczenia, wymawia głoski: k, g, l; trudne głoski może zastępować łatwiejszymi, np. „szalik-salik”, „ryba – lyba”; pyta: „co to?”; stosuje przeczenia; zaczyna używać liczby mnogiej; pytane podaje swoje imię.

3 – 4 rok życia

Słyszenie i rozumienie:

  • reaguje na głos z innego pokoju i komunikaty z radia lub telewizji; potrafi odróżnić mowę prawidłową od zniekształconej „sanki – sianki”.

Mowa:

  • jest rozumiane przez osoby obce; buduje coraz dłuższe zdania; coraz więcej pyta; zadaje pytania: „gdzie”? „z kim”?; często upraszcza trudne głoski: „sz, ż, cz, dż”, „r”; zwykle mówi płynnie.

4 – 5 rok życia

Słyszenie i rozumienie:

  • z uwagą słucha prostego opowiadania i potrafi odpowiedzieć na pytania związane z treścią; rozumie komunikaty wymawiane przez osoby obce;

Mowa:

  • zadaje bardzo dużo pytań; wymawia najtrudniejsze głoski: „sz, ż, cz, dż”, „r”; buduje bogate w przymiotniki i przysłówki zdania; potrafi opowiedzieć prostą historyjkę; stosuje podstawowe reguły gramatyczne, choć zdarza się, że jeszcze je myli.

5 – 6 rok życia

Słyszenie i rozumienie:

  • rozumie trudniejsze instrukcje: „klaśnij w dłonie, a potem połóż ręce na kolanach”; potrafi wysłuchać dłuższego opowiadania, bajkę, rozumie morał; rozumie określenia typu „pod”, „w”, „nad”; prawidłowo interpretuje znaki symboliczne, np. „kółko i trójkącik to będą znaki drogowe”.

Mowa:

  • mowa jest wyraźna i poprawna, prawidłowo wymawia wszystkie głoski języka polskiego; poprawnie buduje zdania – stosuje reguły gramatyczne; potrafi odpowiadać na bardziej złożone pytania; potrafi opowiedzieć co widzi na ilustracji, opisać ją; potrafi porozmawiać z osoba obcą, nie odbiegając od tematu; stosuje słowa określające stosunki przestrzenne i nazywa podstawowe figury geometryczne.

Drogi RODZICU,
jeśli uważasz, że Twoje dziecko nie opanowało we wskazanym czasie określonej umiejętności, nie oznacza to jeszcze, że jego rozwój mowy jest zaburzony, jednak żeby rozwiać Twe wątpliwości skontaktuj się i skonsultuj z logopedą.

Opracowanie:
Agnieszka Wytrwał – neurologopeda, terapeuta zajęciowy

Źródło:
Publikacja plakatowa podczas III Ogólnopolskiej Konferencji Logopedycznej „Komunikacja językowa w ujęciu interdyscyplinarnym”, Katowice 24 października 2008 r.
Skip to content