Pomoc psychologiczno – pedagogiczna

Szanowni Państwo,
Zachęcamy do pobrania rekomendowanych przez nas kart i ćwiczeń dotyczących pracy z emocjami.

Jest to doskonała okazja, aby porozmawiać z dziećmi na temat przeżywanych emocji, zwłaszcza w tej szczególnej sytuacji, z którą wszyscy musimy się zmierzyć. Poniżej przedstawiamy Państwu przykładowe karty pracy, które znajdują się na stronie Internetowej www.emocjedziecka.pl. Strona ta tworzona jest przez panią psycholog Annę Karcz i jest zbiorem wielu gier, zabaw i ćwiczeń będących doskonałą inspiracją do wspólnego spędzania czasu z dziećmi.

Ewelina Polak-Janik
Pedagog szkolny

Kinga Tokarska
Psycholog szkolny

Opis kart pracy

Instrukcja do załączonych kart:
1. PDF 1
PRZYGOTUJ:
– wydrukowaną planszę,
– kostkę,
– tyle pionków, ilu jest graczy,
– koraliki (lub guziki lub kamyki).
CEL GRY:
celem gry jest dotarcie od pola startu „START” do pola kończącego grę z napisem „META” oraz zdobycie jak największej liczby koralików.
PRZYGOTOWANIE DO GRY:
1. Rozłóż planszę na stole.
2. Połóż koraliki obok planszy.
3. Pozwól każdemu z graczy wybrać po jednym pionku.
ROZPOCZĘCIE GRY:
1. Uczestnicy gry ustawiają swoje pionki na planszy, na polu z napisem „START”.
2. Rozpoczyna najniższy gracz. Kolejna osoba wyznaczana jest zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara.
3. Gracz rzuca kostką. Przesuwa się do przodu na planszy o jedni, dwa lub trzy miejsca według zasady:
– gdy na kostce wypadnie 1 lub 6 – jedno pole do przodu
– gdy na kostce wypadnie 2 lub 5 – dwa pola do przodu
– gdy na kostce wypadnie 3 lub 4 – trzy pola do przodu.
4. Stojąc na polu gracz udziela odpowiedzi na pytanie „Moje ulubione…(tu dodaje słowo które znajduje się na polu)”. Jeśli udzieli odpowiedzi na pytanie – zabiera koralik i kładzie go przed sobą.
5. Na polu z podwójnym kolem możemy zdecydować kto będzie odpowiadał na pytanie – my czy któryś z pozostałych graczy.
6. Po dotarciu na metę wszystkich uczestników gry rozpatrujemy ją w dwóch wymiarach:
– kto dotarł na metę jako pierwszy
– kto zebrał najwięcej koralików (o kim dowiedzieliśmy się najwięcej).
2. PDF 2
Materiał zawiera wypisane dziewięć obszarów, które są bardzo ważne w życiu każdej osoby. Są to zabawa, nauka, odpoczynek, obowiązki, relacje rodzinne, relacje z przyjaciółmi, relacje z innymi ludźmi, zdrowie i emocje. Na karcie znajduje się także puste miejsce, w którym osoba wypełniająca kartę może wpisać to, co według niej powinno się jeszcze tam znaleźć. Następnie, za pomocą 8 punkowej skali, zamalowując trójkąty, dziecko lub dorosły może określić na jakim poziomie znajduje się jego satysfakcja z tej sfery życia (im więcej zamalowanych elementów tym większe zadowolenie). Rozmawiając na ten temat zastanawiamy się dlaczego osoba pracująca z kartą zaznaczyła ten poziom a nie niższy. Następnie mamy możliwość zastanowienia się nad możliwością zmiany w tym obszarze.
3. PDF 3
Idea jest prosta – dziecko nazywa sytuację w której znalazły się osoby na obrazku. W dymki wpisuje co daną osoba mogła pomyśleć lub powiedzieć. Stara się określić co czuje daną osoba i po czym to poznaje (mimika, gesty).
4. PDF 4
Zadaniem osoby, która podejmuje się zadania jest w serduszka na drzewku wpisać takie swoje cechy i myśli o sobie, które w sobie kocha. Na początku wymienienie 10 cech, które w sobie kochamy może nie być dla wypełniającego proste (szczególnie dla osób z małą pewnością siebie), dlatego w razie trudności nie naciskamy, zachęcamy do uważnej obserwacji własnej osoby i wracamy do ćwiczenia gdy tylko jest taka możliwość.
5. PDF 5
Należy przygotować kartkę z narysowanym sercem oraz zestaw kredek.
Instrukcja jest bardzo prosta:
Widzisz, przed Tobą znajduje się namalowane serce. Wyobraź sobie, że to serce ma symbolizować wszystko to, co kochasz. Chciałbym, byś zapełnił je w całości tym, co jest dla Ciebie najważniejsze, tym co kochasz. Możesz pisać lub rysować. Zadbaj o to, by najwięcej miejsca w sercu dostały te elementy, które są dla Ciebie najważniejsze. Postaraj się nie pozostawić pustej przestrzeni.
Dajemy dziecku czas i w miarę możliwości nie sugerujemy tego, co naszym zdaniem powinno znaleźć się w sercu. Zadbajmy o to, by praca mogła oddawać to, co czuje dziecko, a nie to, co chcielibyśmy żeby czuło.
6. PDF 6
Na karcie znajdziesz sytuacje, które mogą powodować pojawianie się złości. Przeczytaj je uważnie. W jednym z dymków znajdziesz puste miejsce – wpisz tam sytuację, w której jeszcze czujesz złość.
Po lewej stronie widzisz termometr, na którym, za pomocą kolorów, możesz określić jak duże nasilenie emocji czujesz.
Pokolorowany jest na 4 kolory, które oznaczają:
Zielony – czuję spokój
Żółty – czuję lekkie zdenerwowanie
Pomarańczowy- czuję złość
Czerwony- czuję ogromną wściekłość
Postaraj się teraz przypomnieć sobie, jak czułeś się w sytuacjach opisanych w dymku. Następnie pokoloruj odpowiednim kolorem nasilenie emocji, które wydaje Ci się odpowiednie.
7. PDF 7, 8, 9
Sposób na odprężenie i zrelaksowanie się. Mandala fantastycznie nadaje się do samodzielnej pracy w domu, na przykład w celu poprawy samopoczucia dziecka.
8. PDF 10
Gramy w anagramy. Ktoś poprzestawiał litery w nazwach emocji i uczuć. Czy potrafisz je uporządkować?
9. PDF 11
Moje marzenia. Ta karta pracy to doskonały sposób na rozpoczęcie rozmowy z dzieckiem na temat jego marzeń. Rodzic może równolegle z dzieckiem wykonać swoją kartę pracy.

Skip to content